Interview Martijn Bos

interview martijn bos

Wie ben je?

Martijn Bos

Hoe oud ben je?

42

Welk forum zit je en in welke forum heb je gezeten?

Ik heb 8 jaar lang in Forum 8 gezeten. En ben daar nog steeds close mee. In die tijd heb ik ook het retailforum opgericht. Dus daar zit ik nu nog steeds bij. Maar dat is een soort side-forum. Maar door een nogal hectisch jaar twee jaar geleden, of ondertussen 3 jaar geleden denk ik, ben ik toen uit Forum 8 gestapt en in Insignia gestapt. Dus ik zit nu in Insignia. En het retailforum.

Heb je een partner, kinderen?

Vrouw Marcelien de Koning, 41, zij is olympisch atleet geweest. Drie keer wereldkampioen, topsport team van het jaar, en een zilveren medaille op de spelen in Beijing. Ik heb 3 kinderen. Een jongetje van 2, en twee meiden van 4 en 6. Een grote hond, en een kat en we wonen in Muiderberg. Daarvoor altijd Amsterdam gewoond. Althans, na Haarlem natuurlijk.

En ja, vooral een passie voor windsurfen en kitesurfen. En verder een beetje hardlopen met EO’ers, om weer even de brug te maken. Het hardlopen meestal in Amsterdam. Ik heb drie keer een marathon gelopen, onder andere met Nathalie, en we zijn nu weer een beetje aan het lopen met Nathalie Magnus en Paul Meester. En de trainer die al die jongens traint voor de marathon nu, dat is ook mijn trainer. Maar dat zijn allemaal details.

Wist je dat je ‘tenured’ lid bent?

Wat voor lid? Wat is dat? Ik wist dat niet, maar wel hebben we inderdaad een clubje met oudere leden. In januari gaan we met zijn allen even weg. Maar ik ben nu 11 jaar EO lid inderdaad, sinds 2009. En ik kende EO al vanaf 2008, toen ben ik eerst nog op wereldreis gegaan en na mijn wereldreis in 2009 ben ik lid geworden. Ik werd lid door Dorus van Zutphen waar ik samen de strandtent Rapa Nui mee had. Later heeft EO in 2009 na die wereldreis, er eigenlijk voor gezorgd dat ik mijn horizon van een steady groei in één keer totaal heb durven te herdefiniëren. En veel hoger heb durven zetten. EO gaf mij na onze wereldreis eigenlijk de boost om weer door te gaan met mijn bedrijf. Want ik was al heel jong in het bedrijf gekomen, in 2000, en in 2002 heb ik het overgenomen. Dus ik was 8, 9 jaar bezig. Toen ben ik eigenlijk op wereldreis gegaan om te bedenken, fuck, ga ik dit nog langer doen. En meteen daarna ben ik bij EO gekomen, meteen eerste university was in Barcelona in 2009, en daar heb ik meteen ‘the bar geraised’. Ik vond het zo cool dat ik meteen à la minute allemaal ideeën zag voor mijn bedrijf, en me ook niet meer als investeerder op wilde stellen maar ik wilde weer meer de touwtjes in handen krijgen. En we hebben in de jaren daarna ook een goede groei doorgemaakt.

Wat was je beweegreden om lid te worden?

Dorus was eerder lid. Het peer to peer learning waar niet werd geadviseerd, niet uit de derde persoon werd gesproken. En de values van EO, het hele concept van EO spreekt me ontzettend aan, en nog steeds onwijs. Omdat ik ooit eens bij een Rotary of een Ronde Tafel gesprek had gezeten, en daar ging iedereen mij als een soort ontgroening bij mijn studentenvereniging een beetje uitvragen, en ze gingen me vertellen wat ik moest doen. En daar bleek ik niet helemaal de geschikte kandidaat voor, om het zacht uit te drukken. Het zat aardig in mijn allergie zone.

En bij EO ervaar ik dat helemaal niet. De energie, de openheid, de down-to-earthness, en vooral niet het gehijg in mijn nek om uiteindelijk business met elkaar te doen. Dat laatste is wel het allerbelangrijkste. Ik heb geen behoefte om de lokale accountant en de notaris in mijn nek te hebben, slijmend of ‘ie alsjeblieft zaken met me kan doen.

Hoe heeft EO voor jou zijn meerwaarde bewezen?

Ja echt enorm. Nogmaals, het ‘raisen van de bar’, zeg maar, het verleggen van mijn horizon, dat was eigenlijk de eerste stap. Het meer werkvreugde en mijn lol krijgen in mijn bedrijf wat eigenlijk al lang bestaat, en om dat weer te zien als start up / scale up. En daarnaast om me bewust te maken van het belang van de balans tussen werk / privé en mijzelf. Familie, privé, en mijn familie zakelijk en mijzelf. En dat is nog steeds een struggle. Dat blijft er één. Maar wat EO daarin betekend heeft, is dat ik daar rust in heb gevonden, begrip, en me niet meer alleen op de wereld voel staan daarin. Dat zal iedereen bij EO denk ik ook herkennen. Ik ben nooit bij EO gegaan voor een groter netwerk, meer vrienden, of business. Dat laatste is er ook nooit uitgekomen. Maar toch is het netwerk ondanks dat het helemaal niet mijn behoefte is, is het toch gegroeid, dus vooral vanwege het netwerk voor de learning geniet ik er nu van. En tegen wil en dank heb ik toch echt heel hele goede vrienden uit EO gehaald. Nogmaals, niet de doelstelling, en ik zal ook nooit iemand het als argument aandragen om lid te worden van EO. Maar het feit dat er zoveel leuke inspirerende mensen lid zijn van EO, die eigenlijk een beetje hetzelfde in het leven staan, heeft ertoe geleid dat ik hele goede vrienden uit EO heb gehaald, waar ik wekelijks met plezier mee omga.

New york

Wat is je grootste zakelijke succes?

Ik denk dat ik groeiend en winstgevend ben geworden in Amerika. Ik heb niet één groot succes zakelijk, maar ik verkoop heel veel producten, aan heel veel klanten in heel veel landen. Ik verkoop 1.000 producten in 108 landen over de hele wereld, verdeeld over twee businessunits. Professioneel en voor de consument. Met andere woorden er is niet één ding, het zijn allemaal kleine dingetjes. Maar als ik zie dat het opbouwen van een business in Amerika mij veel meer tijd, geld, energie en moeite heeft gekost dan ik ooit dacht. Nu heb ik het gevoel dat ik die cultuur ben gaan begrijpen. En dat ondanks de interne business cultuur verschillen, we toch het hoofd boven water hebben weten te krijgen in Amerika, daar ben ik wel trots op. Met andere woorden, we hebben tien jaar lang eigenlijk, als ik eerlijk ben, verlies gedraaid, we hebben het allemaal weten te bedruipen met elkaar, en nu hebben we gewoon een business staan. We hebben een kantoor in New York met 8 man, en dat bedruipt zichzelf, en daar zit ook nog groei en potentie in. Dus dat vind ik wel ons pareltje. Terwijl het eerst absoluut ons lek en zorgenkindje was, en dat hebben we dus weten om te draaien.

Heeft EO daar nog een bijdrage aan geleverd?

Ik wil zeggen, nee. Maar wat een bijdrage heeft geleverd is, de EMP class in Boston. Ik doe dat dit jaar voor het zevende jaar. Een normaal traject van 3 jaar maar ik heb dus EMP, Entrepreneurial Master Program, via EO op MIT, dat heb ik 3 jaar gedaan en ben met de klas doorgegaan. En dat is een klas die voor de helft gevuld is met Amerikanen, en ook in Amerika plaatsvindt, en daar heb ik toch wel heel veel geleerd over issues in Amerika, over cashflow methodieken, marketing, het verdubbelen van je business, name it. Ik vind dat, dat is echt een van de eyeopeners, na überhaupt het lid worden van EO wel mijn next step. En ik ben superblij dat ik dat gedaan heb, en ik wil met iedereen graag mijn ervaringen delen over EMP, ik mag niet zeggen adviseren.

Wat was zakelijk je dieptepunt?

Ook dat zijn weer heel veel kleine dieptepunten, maar dieptepunt, ja, meerdere. Eigenlijk, even denken hoor. Ik heb heel veel kleine fouten gemaakt, met leuke voorbeelden, maar het echte dieptepunt is gewoon cashflow issues. Ik heb ik het meerdere malen meegemaakt, maar in 2017 vooral.

Heeft EO daar een rol in gespeeld?

Nee. Wel dat ik mijn ervaringen daarover kan delen. En EO speelt er altijd een rol in. Maar dan zou je meer kunnen nadenken over een andere, wat een dieptepunt is waar EO een rol in heeft gespeeld, dat weet ik niet zo snel. Misschien anderhalf jaar geleden, heb ik drie banen in één keer gehad, eigenlijk was dat meer een dieptepunt. Zakelijk en persoonlijk, waar ik financieel onder druk stond, cashflow technisch, groei, alsmede een aantal mensen in mijn managementteam kwijtraakte waardoor ik eigenlijk meer dan een half jaar drie rollen op me heb moeten nemen. En dat is echt zwaar geweest. En daar heb ik wel in ieder geval bij EO over kunnen ventileren, laat ik het zo zeggen. En daar heb ik ook mijn eigen patroon beter leren kennen.

Wat zou je elke EO’er willen aanraden om te doen binnen EO?

EMP. Deelnemen in de learning chair. In het bestuur, of daarmee helpen. Want het is voor jezelf heel leerzaam. Het is superleuk om al de sprekers te spreken, en te adviseren, en je leert heel veel EO’ers goed kennen. Dat zijn de twee belangrijkste die nu zo in me opkomen.

Hoe zou EO zich moeten ontwikkelen?

Kwaliteit boven kwantiteit, in alles. In aantal events, in leden. In diepgang, ik begrijp dat we de grootste willen worden, en dat is fantastisch, dat ondersteun ik ook volledig. Maar wel mooi als we dat ook met gelijkgestemde mensen blijven doen, zodat de cultuur en de waarden die we zo najagen met elkaar, ook beschermd blijven. En daarmee ben ik absoluut niet tegen verandering of progressie. Maar we hebben nu de luxe om goed naar de toelatingseisen en de kwaliteit te kijken van mensen, dat is mooi.

Ben je mentor, of mentor geweest?

Ik ben wel mentor geweest. Trouwens nu ook mentor via NL Groeit, maar niet van een accelerator groep, maar van een individueel bedrijf. En ik heb ook een mentor. In mijn geval is dat Corinne Goddijn-Vigreux, de vrouw van Harold Goddijn, zij is ook eigenaresse van TomTom. Het is ook zeer aan te raden om zelf een mentor te hebben.

Wat haal jij uit je rol als mentor?

Communicatie en stijl, zoals ik die vaker in mijn eigen managementteam ook toe zou moeten passen. Wat ik trouwens iedere EO-er nog aan zou kunnen raden naast de EMP en de learning chair, zou dat ook nog kunnen zijn, deelnemen in een industry group of opzetten van een industry forum, om gerichter ervaringen te delen. Naast je normale forum, niet als vervanging. Het retailforum waar ik mee begonnen ben in Nederland is voor ons heel waardevol en heel leuk.

Wat is de meest bijzondere ervaring tijdens een EO event?

Meerdere dingen, maar dan moet ik erg graven. Qua ervaring is denk ik de eerste keer dat wij (Huib, Alef, Remco en ik) voor de eerste keer in Zuid-Afrika tijdens een university de shameless party hebben georganiseerd. In het huis dat we daar gehuurd hadden. We hadden zo’n gaaf huis met zwembad en alles, en we vonden dat dat wel een feestje verdiende. En toen hebben we voor een minibudget, zelfs alle bussen naar het normale feest om laten rijden naar ons huis, waar op een gegeven moment 250 man in ons huis hadden staan. Dat was wel een van de tofste avonden. Natuurlijk ook de shameless party in Turkije die helemaal uit de hand liep. In New York, die ik georganiseerd heb, de shameless party, dat was het leuk.

En verder, ik heb ondertussen zoveel, ik denk dat ik zeker tien universities heb bezocht. Over de hele wereld, dat zijn te veel gave dingen om mee te maken. Even nadenken hoor, kun je me een beetje helpen?

Nou ja misschien is er ergens iets een soort van levensles of een spreker of iemand die een verhaal verteld heeft dat echt diepe indruk heeft gemaakt en je sindsdien meeneemt?

Ja, ik heb er wel een paar. Maar degene die zakelijk het meest toepasbaar is bij ons is de lessen van Alan Miltz, over revenue is vanity, profit is sanity, cash is king. Dat is echt gewoon zo simpel, maar toch stiekem zo’n eyeopener geweest. Dat ik het bijna niet durf te bekennen. Andere dingen zijn heel veel eyeopeners, die we eigenlijk allemaal wel kennen. Natuurlijk het gebruik van de Rockefeller habits. Maar ook de lezing van de Uruguayaan Nando Parrado
waar de film Alive op gebaseerd is. Die heb ik op mijn eerste university in Barcelona horen spreken. En die hebben we later, toen ik in de learning chair zat, hebben we die naar Nederland gehaald. In dat vliegtuig dat in de Andes is neergestort, heeft hij overledenen moeten eten om zelf te overleven. En zijn zus en zijn moeder zijn in die vliegtuigcrash ook overleden. En die speech in Barcelona, was absoluut de meest indrukwekkende speech die ik bij EO ooit heb gehoord. Nog meer dan Kofi Annan of Julien Assange, die we in Amsterdam hadden. Omdat bij die speech in Barcelona had hij gesproken, en na zijn speech had iedereen kippenvel, de hele zaal stond in een keer op, en iedereen gaf zonder elkaar aan te kijken, meteen een staande ovatie, en de helft van mensen stond te huilen, het was zo indrukwekkend, dat was absoluut, ik krijg er nog kippenvel als ik erover nadenk, hoe indrukwekkend dat was. En hoe mooi die man dat vertelde. Dat was echt wel een wow-momentje.

Waar mag iemand je altijd voor benaderen?

Leuke vraag. Beetje afgezaagd, het delen van ervaring, want dat lijkt me logisch. Voor een leuk feestje. Voor een mooie reis. En voor het ontwikkelen van een nieuw product. Creëren. Dat zijn mijn drie passies, namelijk. En ze mogen me benaderen voor het connecten met mensen, dat zit in hetzelfde kader als het feestje. Ik hou van het verbinden van mensen, ik hou van het maken van nieuwe dingen, nieuwe producten, en ik hou van het zien van de wereld. Dat zijn mijn persoonlijke drivers. Dus daar mogen ze me altijd voor benaderen, vind ik alleen maar leuk. Dat helpt mij weer.

En daarnaast, even serieus, ik blink nergens echt in uit, maar wel veel ervaring met export en het bouwen van een merk in het buitenland. Dat we in onze niche met zoveel verschillende landen werken. Dat is wel iets waar mensen ook bij me aan kunnen kloppen als ze ervaringen willen horen, en vooral met Amerika, omdat ik daar tien jaar lang drie, vier maanden per jaar heb gezeten.

Wat is momenteel je grootste uitdaging?

De transitie van retail naar e-tail. Het worden van een traditioneel bedrijf naar een tech bedrijf, dat uiteindelijk gewoon kaasschaven, planken en fondue sets verkoopt. Online en offline. Het gaat van offline naar online. Die transitie, ik zeg dat bewust, om dat een product te noemen, uiteindelijk verkoop ik gewoon plat producten aan mensen, alleen de manier waarop, is compleet aan het veranderen. Dus mijn hele industrie heeft het heel zwaar. De retail gaat dood, de mensen weten nog niet hoe ze qua e-tail tegen Ali Baba in kunnen, etc. etc. Dus de mensen die in die techwereld zitten, die kunnen mij weer helpen, of daarin hun dingen delen, want dat is voor ons echt een transitie.

Op welk volgend event kunnen we je live ontmoeten?

Ik ga helaas niet naar die chapter retreat, dus ik weet niet wat de aankomende dingen zijn. Vorig jaar op het chapter retreat nog gepresenteerd. Ik heb het gala nog georganiseerd, afgelopen jaar. Dus ik ben heel betrokken geweest, maar voor dit jaar weet ik even niet wat er .., oh, sowieso Santorini in Griekenland.